DICK WITTENBERG PRIKKELDRAAD
Geplaatst op
9 februari 2016
door
Jos van Raan
In de wereld van vandaag bloeien de hekken en grijnst overal prikkeldraad.
Indiase militairen in het grensgebied tussen India en Bangladesh. Bron: Primenews.com.bd
Wie kent prikkeldraad niet? Hoe lang bestaat het al en wie heeft het uitgevonden? Daar geeft de auteur in een uiterst boeiend boek antwoord op. Het puntige draad werd voor het eerst gebruikt in het Wilde Westen om kuddes koeien te scheiden van landbouwgrond. Maar daar bleef het niet bij. Het draad werd al snel gebruikt in diverse oorlogen en onderging daarbij "nuttige" verbeteringen.
De auteur heeft het over huisvlijt. Tegenwoordig zouden we het hebben over enovatie. Na de cowboys komt de Eerste Wereldoorlog aan bod, waar de draad een stroomlading meekrijgt. Niet om dieren tegen te houden, maar mensen. En de kleine verwondingen, worden dodelijke schokken. Hitler-Duitsland verheft het prikkeldraad tot symbool van de onderdrukking. We krijgen een inkijkje in de vele soorten kampen die de Nasi's oprichtten en komen te weten dat de Buchenwald-knik nog steeds gebruikt wordt. Dat zijn de ijzeren staanders op een hek die een knik naar de straatkant maken, waarlangs lijnen prikkeldraad gespannen zijn.
Prikkeldraad, het symbool van afscheiding, ontwikkelt zich verder naar hoge muren. Daar zijn er in de wereld heel veel van. De schrijver kent ze en weet boeiend te vertellen over de effecten en neveneffecten. Dat deze materie actueel is met de vele vluchtelingen en nieuwe grenzen voelde de schrijver aankomen. Hij beschrijft de vele moeizame pogingen om Europa in te komen via de Spaanse enclave Melilla in Marokko.
En over het langste prikkeldraadhek ter wereld dat een hele natie omheint: Bangladesh en India. Het hek moet bevolkingen van resp 160 miljoen en 1,2 miljard gescheiden houden. Het verhaal van de plaatselijke verslaggever en mensenrechtenactivist Kongkon Karmaker die bij grensincidenten er steeds op uittrekt om langs deze grens niemand onopgemerkt te laten sterven is aangrijpend.
De auteur besluit zijn boek met een conclusie: In een klimaat van opgeklopte angst bestaat geen veiligheid meer. In de wereld bloeien de hekken en grijnst overal prikkeldraad. Het boek is een aanrader.
Wie kent prikkeldraad niet? Hoe lang bestaat het al en wie heeft het uitgevonden? Daar geeft de auteur in een uiterst boeiend boek antwoord op. Het puntige draad werd voor het eerst gebruikt in het Wilde Westen om kuddes koeien te scheiden van landbouwgrond. Maar daar bleef het niet bij. Het draad werd al snel gebruikt in diverse oorlogen en onderging daarbij "nuttige" verbeteringen.
De auteur heeft het over huisvlijt. Tegenwoordig zouden we het hebben over enovatie. Na de cowboys komt de Eerste Wereldoorlog aan bod, waar de draad een stroomlading meekrijgt. Niet om dieren tegen te houden, maar mensen. En de kleine verwondingen, worden dodelijke schokken. Hitler-Duitsland verheft het prikkeldraad tot symbool van de onderdrukking. We krijgen een inkijkje in de vele soorten kampen die de Nasi's oprichtten en komen te weten dat de Buchenwald-knik nog steeds gebruikt wordt. Dat zijn de ijzeren staanders op een hek die een knik naar de straatkant maken, waarlangs lijnen prikkeldraad gespannen zijn.
In een vloeiende, bijna literaire stijl verheft het boek zich van een verhaal over de geschiedenis van een voorwerp naar kritiek op de maatschappij. Waarom beveiligen we ons overmatig?
Prikkeldraad, het symbool van afscheiding, ontwikkelt zich verder naar hoge muren. Daar zijn er in de wereld heel veel van. De schrijver kent ze en weet boeiend te vertellen over de effecten en neveneffecten. Dat deze materie actueel is met de vele vluchtelingen en nieuwe grenzen voelde de schrijver aankomen. Hij beschrijft de vele moeizame pogingen om Europa in te komen via de Spaanse enclave Melilla in Marokko.
En over het langste prikkeldraadhek ter wereld dat een hele natie omheint: Bangladesh en India. Het hek moet bevolkingen van resp 160 miljoen en 1,2 miljard gescheiden houden. Het verhaal van de plaatselijke verslaggever en mensenrechtenactivist Kongkon Karmaker die bij grensincidenten er steeds op uittrekt om langs deze grens niemand onopgemerkt te laten sterven is aangrijpend.
De auteur besluit zijn boek met een conclusie: In een klimaat van opgeklopte angst bestaat geen veiligheid meer. In de wereld bloeien de hekken en grijnst overal prikkeldraad. Het boek is een aanrader.
Prikkeldraad. Een geschiedenis van goed en kwaad
door Dick Wittenberg
uitgeverij Atlas Contact, Amsterdam/Antwerpen, 2015
ISBN 978 90 450 2490 5
267 pagina's
€ 19,99