WET UIT 1815 BLIJFT BESTAAN
Geplaatst op
9 december 2010
door
Lucia Hogervorst
Voorstel van D66 om Zondagswet uit 1815 af te schaffen haalt het niet.
VVD'er Rutte op verkiezingscampagne in Almere op 14 februari 2010: "Shoppen is ook zondagsrust", foto: AD.nl
“Sommige mensen gaan naar de kerk, anderen naar een sportveld. De overheid moet daar geen oordeel over hebben”, aldus Gerard Schouw, Tweede Kamerlid van D66, indiener van de motie tot afschaffen van de Zondagswet uit 1815. Deze wet bepaalt dat je op zondag tot 13.00 uur geen openbare bijeenkomsten mag houden, behalve wanneer ze religieus zijn. Maar knabbelen aan de zondagsrust is met name in gereformeerde kringen schoppen tegen een heilig huisje, en getuige de vele recente artikelen hierover in het Nederlands Dagblad en het Reformatorisch Dagblad leidde de motie tot grote ophef.
De zondag als rustdag voert terug op het vierde van de Tien Geboden: “Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen.” Onder keizer Constantijn de Grote werd de zondag al een vrije dag. De keizer vaardigde in het jaar 321 een wet uit die werken op ‘de meest eerbiedwaardige dag van de zon’ verbood. Constantijn had echter geen christelijke motieven, maar wilde met zijn wet bijdragen aan de verering van de zon. In de loop van de eeuwen is het keizerlijk arbeidsverbod door de kerk gekerstend. De synode van Rouen zette in 650 sancties op overtreding, en in de zestiende eeuw verklaarde Rome schending van de zondagsrust zelfs tot doodzonde.
Tijden zijn veranderd en het is inmiddels allang geen doodzonde meer, maar de motie van D66 haalde het toch niet. Op 7 december jongstleden stemden alleen de PvdA, GroenLinks en de Partij voor de Dieren, samen goed voor 52 zetels, vóór afschaffing van de Zondagswet. Pikant detail: in 2007 nam de VVD het initiatief voor afschaffing van de Zondagswet. Inmiddels zit de VVD in een coalitie met het CDA met gedoogsteun van de PVV. “De VVD verkoopt haar liberale principes en danst naar de pijpen van het CDA en SGP”, reageerde Gerard Schouw na de verwerping van zijn motie.
De 26.000 leden van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust zijn blij met de handhaving van de Zondagswet en zien er een aanmoediging in voor instandhouding van ‘de dag des Heeren’. Maar de wet zal vooral van symbolische waarde blijven: braderieën en wielerwedstrijden op zondagochtend blijven gewoon doorgaan, want daar beleeft het merendeel der Nederlanders nou eenmaal veel plezier aan. En de meesten van hen weten niet eens dat er een wet uit 1815 bestaat die dergelijke bijeenkomsten op zondagochtend eigenlijk verbiedt!
“Sommige mensen gaan naar de kerk, anderen naar een sportveld. De overheid moet daar geen oordeel over hebben”, aldus Gerard Schouw, Tweede Kamerlid van D66, indiener van de motie tot afschaffen van de Zondagswet uit 1815. Deze wet bepaalt dat je op zondag tot 13.00 uur geen openbare bijeenkomsten mag houden, behalve wanneer ze religieus zijn. Maar knabbelen aan de zondagsrust is met name in gereformeerde kringen schoppen tegen een heilig huisje, en getuige de vele recente artikelen hierover in het Nederlands Dagblad en het Reformatorisch Dagblad leidde de motie tot grote ophef.
De zondag als rustdag voert terug op het vierde van de Tien Geboden: “Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen.” Onder keizer Constantijn de Grote werd de zondag al een vrije dag. De keizer vaardigde in het jaar 321 een wet uit die werken op ‘de meest eerbiedwaardige dag van de zon’ verbood. Constantijn had echter geen christelijke motieven, maar wilde met zijn wet bijdragen aan de verering van de zon. In de loop van de eeuwen is het keizerlijk arbeidsverbod door de kerk gekerstend. De synode van Rouen zette in 650 sancties op overtreding, en in de zestiende eeuw verklaarde Rome schending van de zondagsrust zelfs tot doodzonde.
Tijden zijn veranderd en het is inmiddels allang geen doodzonde meer, maar de motie van D66 haalde het toch niet. Op 7 december jongstleden stemden alleen de PvdA, GroenLinks en de Partij voor de Dieren, samen goed voor 52 zetels, vóór afschaffing van de Zondagswet. Pikant detail: in 2007 nam de VVD het initiatief voor afschaffing van de Zondagswet. Inmiddels zit de VVD in een coalitie met het CDA met gedoogsteun van de PVV. “De VVD verkoopt haar liberale principes en danst naar de pijpen van het CDA en SGP”, reageerde Gerard Schouw na de verwerping van zijn motie.
De 26.000 leden van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust zijn blij met de handhaving van de Zondagswet en zien er een aanmoediging in voor instandhouding van ‘de dag des Heeren’. Maar de wet zal vooral van symbolische waarde blijven: braderieën en wielerwedstrijden op zondagochtend blijven gewoon doorgaan, want daar beleeft het merendeel der Nederlanders nou eenmaal veel plezier aan. En de meesten van hen weten niet eens dat er een wet uit 1815 bestaat die dergelijke bijeenkomsten op zondagochtend eigenlijk verbiedt!