JACQUELINE ZIRKZEE EN HET HEKSENHUIS

Geplaatst op 25 september 2008 door Reinard Maarleveld
Jacqueline Zirkzee en Het Heksenhuis
"Ik zie het historische kader ook als een houvast: ik hoef niet alles zelf te verzinnen!"

Jacqueline Zirkzee (1960) woont en werkt in Leiden. Zij schreef eerder de epische roman Mykene (Conserve 2001) en de historische liefdesroman Het Boek van Tristan en Isolde (Conserve 2004). Jacqueline Zirkzee studeerde sociale en economische geschiedenis aan de universiteit in Leiden. Zij werkte lange tijd als reisjournaliste en heeft een eigen tekstbureau: TxTs.nl. Ze schrijft artikelen voor (sponsored) magazines, doet interviews, geeft lezingen, redigeert manuscripten en schrijft teksten voor brochures en gelegenheidsuitgaven. In oktober 2008 verschijnt het jubileumboek Onbeperkt houdbaar, 25 jaar uitgeverij Conserve.

Hoewel Het Heksenhuis geen specifiek jeugdboek is zijn de hoofdpersonen opgroeiende kinderen in een turbulente periode aan het begin van de zeventiende eeuw. Leerlingen in de bovenbouw van havo en vwo zullen zich zeker identificeren met de karakters. Zirkzee vond tijdens het onderzoek voor de roman enkele mooie historische bronnen (waaronder een afscheidsbrief van een verooordeelde vader aan zijn dochter) en verwerkte die fraai in het verhaal.

Naar aanleiding van het succes van Het Heksenhuis stelde geschiedenis.nl zeven vragen.

Geschiedenis.nl
: Uit Het Heksenhuis blijkt dat je je enorm goed  kunt inleven in historische figuren en omstandigheden. Is dat een vaardigheid die je hebt ontwikkeld of heb je altijd al een fascinatie voor het verleden gehad?

Jacqueline Zirkzee: Dat heb ik denk ik altijd gehad. Bij het lezen ging ik van jongs af aan ook altijd helemaal in het verhaal op. Bij het schrijven is dat nog sterker, en ik kies natuurlijk ook voor onderwerpen die me na aan het hart liggen.

Geschiedenis.nl: Je verhaal is goed gedocumenteerd en gebaseerd op historische bronnen. Toch is het een roman. Zijn die twee zaken tegenstrijdig of niet? Ik bedoel: voel je je altijd verplicht om zo dicht mogelijk bij de feiten te blijven en is dat niet schadelijk voor de roman?

Jacqueline Zirkzee:Het is inderdaad een dilemma, maar wel een zelfgekozen dilemma. Ik probeer zo gewetensvol mogelijk met de feiten om te gaan, maar binnen het raamwerk van historische gebeurtenissen zit nog een heleboel bewegingsruimte. Ik zie het historische kader ook als een houvast: ik hoef niet alles zelf te verzinnen!

Geschiedenis.nl: Zijn er auteurs in dit genre (historische roman) die jou inspireren? Met welke titels?

Jacqueline Zirkzee: Vroeger was ik weg van auteurs als Rosemary Sutcliff en Thea Beckman. Een van de beste historische romans die ik de laatste tijd gelezen heb is Lelieblank, scharlakenrood van Michael Faber. Ik heb alleen een heel andere stijl. Ik voel me ook nooit geroepen om zelf in de trant van een bepaalde auteur of een bepaald boek te gaan schrijven, wel kan ik soms een beetje jaloers zijn op iets dat ik zelf niet zo goed kan – bijvoorbeeld zo’n heel gedetailleerde omgeving scheppen zoals Faber dat doet voor het negentiende-eeuwse Londen – maar dan kan ik er alsnog van genieten. Een goed boek inspireert eigenlijk altijd.

Geschiedenis.nl: Heb je bijzondere herinneringen aan je eigen schooltijd en leraar geschiedenis?

Jacqueline Zirkzee: In mijn tijd (die van de Mammoet) werd er al heel veel aan zelfwerkzaamheid gedaan bij geschiedenis: werkstukken maken, opdrachten uitvoeren in de les, etc. Ik had een wat oudere leraar die soms nog wel eens gewoon ouderwets voor de klas een uur ging staan vertellen. Hij deed dat op een heel bevlogen wijze en ik moet zeggen dat ik dat toch altijd de leukste lessen vond.

Geschiedenis.nl: Volg je de ontwikkelingen in het geschiedenisonderwijs nu nog (de canon, de nieuwe tijdvakkenindeling, het feit dat jaartallen en feiten weer belangrijk worden gevonden)?

Jacqueline Zirkzee: Jazeker, sterker nog, ik word er dagelijks mee gecontronteerd! Mijn zoon van 15 is net begonnen met de tweede fase en heeft (gelukkig) geschiedenis in zijn profiel. Ik denk dat het een slingerbeweging is: over een tijdje gaan we weer terug naar de grote lijnen en golfbewegingen, en ook daarop zal weer een reactie komen.

Geschiedenis.nl:Was je erg onzeker over de ontvangst van je boek? Is het mee of tegen gevallen? Krijg je veel reacties van lezers?

Jacqueline Zirkzee: Het Heksenhuis is mijn derde historische roman, dus ik was wel wat minder zenuwachtig dan toen mijn debuut (Mykene, 2001) verscheen. Het Heksenhuis heeft dit voorjaar heel veel aandacht gehad, met name in de kranten en op de radio, maar vlak voor de vakantie ebde het een beetje weg. Nu merk ik dat de belangstelling weer opleeft. Daar ben ik ontzettend blij om, want de omloopsnelheid van boeken, met name romans, is schrikbarend. 
Via het web ben ik voor lezers gemakkelijk te vinden en ik krijg heel veel reacties, direct of via de uitgever, veel meer dan bij mijn andere boeken. Die feedback is echt ontzettend leuk en waardevol, als schrijver ben je vaak toch wel heel eenzaam bezig.

Geschiedenis.nl: Wat word je volgende project en heb je een website waarop we je als schrijfster kunnen volgen?

Jacqueline Zirkzee: Het volgende project wordt uiteraard weer een historische roman. Ik ben me nu alleen nog maar aan het inlezen, maar deze zal zich waarschijnlijk aan het begin van de zeventiende eeuw gaan afspelen. Het is nog heel breed: de opkomst van de specerijenhandel, de ontwikkeling van een natuurfilosofie – maar ik voel al dat zich binnenkort een intrige zal aandienen waar ik weer een tijdje mee vooruit kan.
Ik heb een eigen site en op hyves houd ik een blog bij om lezers op de hoogte te houden.

Website Jacqueline Zirkzee

 

Bericht geplaatst in: artikel, feniks docenten